Θυμάστε καλέ τη μπλε σχολική ποδιά;

 Κάποτε, τα ελληνικά σχολεία έμοιαζαν περισσότερο με στρατόπεδα συγκέντρωσης  παρά με εκπαιδευτικά ιδρύματα. Ο λόγος; Η ακαταμάχητη μπλε ποδιά! Ένα αξεσουάρ που έκανε κάθε μαθητή να μοιάζει έτοιμος για απονομή στρατιωτικών διακρίσεων – ή, έστω, για μαγειρική εκπομπή. Ώσπου το 1982, ο τότε Υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με το πιασάρικο σύνθημα ΑΛΛΑΓΗ, πήρε τη μεγάλη απόφαση: τέλος το μπλε κάτεργο, ζήτω η ελευθερία του υφάσματος! Οι μαθητές πανηγύρισαν, τα κορίτσια πέταξαν τους λευκούς γιακάδες τους στον αέρα και οι πιο προοδευτικοί ανακουφίστηκαν που το σχολείο έπαψε να θυμίζει κατασκήνωση προσκόπων. Τη θέση της πήραν ακριβές αθλητικές φόρμες, μοντέρνα τζιν μπουφάν και παντελόνια, πολύχρωμα καρό πουκάμισα, σιγά σιγά μίνι φουστίτσες και άλλα χαριτωμένα.

Ωστόσο, όχι όλοι δεν είδαν την αλλαγή με καλό μάτι. Οι πιο παραδοσιακοί αναρωτιόνταν: "Μα, χωρίς ποδιά, πώς θα ξεχωρίζουμε τους μαθητές από τους περαστικούς; Πώς θα διατηρηθεί η τάξη; Μήπως το σχολείο γίνει πασαρέλα;". Η αλήθεια είναι ότι τον πρώτο καιρό υπήρξαν μαθητές που συνέχισαν να τη φορούν, είτε από συνήθεια είτε γιατί οι γονείς τους είχαν κάνει την αγορά της χρονιάς και δεν ήθελαν να πάνε τα χρήματα χαμένα είτε γιατί τα ελάχιστα φτωχικά ρούχα τους ήταν χειρότερα από την ποδιά. (Κάπου εδώ ανοίγω παρένθεση να χώσω την αφεντιά μου: Βλέπετε, ήμουν τότε στην Α Γυμνασίου, ένα πολύ δειλό κορίτσι με αυτοεκτίμηση γύρω στο 1%, με μια μαμά φουλ συντηρητική και παράλληλα πνεύμα οικονομίας, που θεωρούσε ότι δύο σετ φούστα – πουλόβερ ήταν αρκετά για μια μαθήτρια… Ως εκ τούτου, εγώ και η απουσιολόγος της τάξης συνεχίσαμε – μόνο εμείς! – να φοράμε την ποδιά μας για όλη εκείνη τη σχολική χρονιά… Τώρα που το σκέφτομαι, μάλλον προτιμούσα την ποδιά ΤΣΕΚΛΕΝΗΣ από την καφέ και τη μπλέ φουστα που μου είχε ράψει η μαμά!)

Αλλά αυτοί που πραγματικά θρήνησαν την κατάργηση της μπλε ποδιάς ήταν οι έμποροι! Πολυκαταστήματα όπως το Μινιόν και ο Λαμπρόπουλος, που είχαν κάνει μπίζνες με τις σχολικές στολές, είδαν τα έσοδά τους να πέφτουν. Κι ενώ τα δημόσια σχολεία γύρισαν την πλάτη στην ποδιά, τα ιδιωτικά κράτησαν τη «στολή» σε πιο μοντέρνα εκδοχή – γιατί, όπως και να το κάνουμε, η πειθαρχία θέλει το ντύσιμό της!

Και φτάνουμε στο σήμερα, όπου η σχολική ποδιά είναι πλέον μουσειακό έκθεμα και η έννοια της «ομοιομορφίας» έχει αντικατασταθεί από την έννοια του «fashion statement», δηλαδή την τάση του να παρουσιάζεσαι μέσα από τα ρούχα σου. Κάποτε ανησυχούσαν μην τυχόν και δουν μαθητή χωρίς ποδιά, τώρα ανησυχούν για το τι ακραίο θα δουν κάθε μέρα στα σχολεία, κυρίως μεταξύ των μεγαλύτερων μαθητών! Τα κορίτσια λανσάρουν looks εμπνευσμένα από τις πασαρέλες του TikTok, ενώ τα αγόρια υιοθετούν το στυλ «όσο πιο σκισμένο το τζιν, τόσο πιο cool». Οι καθηγητές βρίσκονται πλέον αντιμέτωποι με το υπαρξιακό ερώτημα:  να βάλουν απαγορεύσεις και να γίνουν "μπούμερς" ή να προσποιηθούν ότι δεν βλέπουν τα crop tops και τα biker shorts μέσα στο χειμώνα; Την ίδια ώρα, οι οικογένειες στενάζουν προσπαθώντας να καλύψουν τις αυξημένες ενδυματολογικές ανάγκες των μικρών και των εφήβων, ενώ το αντιπεριβαλλοντικό fast-fashion γνωρίζει δόξα ανέλπιστη εις βάρος του εργατικού δυναμικού και του πλανήτη… Τελικά, ίσως η μπλε ποδιά να μην ήταν και τόσο κακή ιδέα…