Ένα «Σ’ αγαπώ» κι ένα «Σ’ ευχαριστώ» λοιπόν

 Παγκόσμια ημέρα φιλίας προχθές και με βρήκε με φίλους, μόνο που δεν είχα τεχνικά δυνατότητα να γράψω τις σκέψεις μου… Τι σκέψεις δηλαδή, μόνο εκφράσεις ευγνωμοσύνης και αγάπης για τους φίλους και τις φίλες μου:

Ένα «Σ’ αγαπώ» κι ένα «Σ’ ευχαριστώ» λοιπόν, 

Σε όσους φίλους κάποτε, στα νεανικά μας χρόνια μοιραστήκαμε παιχνίδια, ζαβολιές, ταξίδια, γιορτές, τραπέζια…

Σε όσους φίλους διαβάσαμε μαζί και μοιραστήκαμε ξενύχτια αγωνίας στις εξεταστικές…

Σε όσους φίλους συνεργαστήκαμε και δημιουργήσαμε μαζί όμορφα πράγματα χωρίς να διεκδικούμε δόξα και πρωτεία…

Σε όσους φίλους μοιραστήκαμε μυστικά και αλήθειες κρυμμένες, κι έπειτα κλάψαμε ή γελάσαμε πονηρά μαζί τους…

Σε όσους φίλους μπήκαν στον κόπο να μας γνωρίσουν και να ψάξουν κάτι καλό πάνω μας… 

Σε όσους φίλους μας είδαν σε πτώση και μας κατάλαβαν, μας συγχώρησαν, μας ξαναδέχτηκαν…

Σε όσους φίλους μας έφεραν κοντά κοινά βιώματα, κοινές πνευματικές εμπειρίες…

Σε όσους φίλους έγιναν για μας μέντορες, εμπνευστές, παραδείγματα…

Σε όσους φίλους διάλεξαν να μας τιμήσουν δίνοντάς μας ξεχωριστή θέση στην ζωή τους…

Σε όσους φίλους μας ζήτησαν ή μας πρόσφεραν βοήθεια και συμπαράσταση…

Σε όσους φίλους δε δίστασαν να μας μαλώσουν και να μας δείξουν τα λάθη μας… 

Σε όσους φίλους δεν κορόιδεψαν το χάλι μας, δεν πρόδωσαν την εμπιστοσύνη μας, δεν πέταξαν τα δώρα μας, δεν παρεξήγησαν τις αδυναμίες μας… 

Σε όσους φίλους με κάθε τρόπο ομορφαίνουν, δίνουν νόημα  και πλουτίζουν τη ζωή μας!