Προς τους νεαρούς αγωνιστές της καθημερινότητας

Εν μέσω διακοπών και (θεωρητικά) ανάπαυσης, η σκέψη μου πάει σε όλα τα νεαρά παιδιά που έχουν ριχτεί από νωρίς στη μάχη της επιβίωσης, της εργασίας, είτε πριν τις σπουδές τους, είτε κατά τη διάρκεια αυτών, είτε αμέσως μετά, πριν καλά καλά στεγνώσει ο ιδρώτας από τον αθλητισμό ή το χορό που πρόλαβαν να δοκιμάσουν στα σχολικά τους χρόνια. 

Τα παιδιά που τρέχουν ολημερίς και ολονυχτίς να εξυπηρετούν πελάτες στην εστίαση, στις παραλίες, στα συνεργεία, στα πλοία, στα χωράφια, όπου μπορούν να εξασφαλίσουν ένα μεροκάματο. Είναι τα παιδιά που για διάφορους λόγους δε βρήκαν χαλί στρωμένο να βαδίσουν από τις οικογένειές τους, παιδιά που οι απαιτήσεις τους και τα όνειρά τους δεν καλύπτονται από τις δυνατότητες της οικογένειάς τους, παιδιά που λαχταρήσανε την ανεξαρτησία και την ελευθερία τους πολύ γρήγορα, παιδιά που βιάστηκαν να στήσουν δικές τους οικογένειες… 

Όποιος λόγος και να τα έσπρωξε να εργαστούν νωρίς, οι συνθήκες είναι συνήθως οι ίδιες: Συχνά μαύρη εργασία, κακοπληρωμένη, δυσανάλογη κούραση σε σχέση με τις αποδοχές, πολύωρη ταλαιπωρία, άστατα ωράρια και ρεπό… Με τη δύναμη που δίνουν τα νιάτα, με τον ενθουσιασμό και την αποφασιστικότητα που τα διακρίνει, τα βλέπουμε να αντέχουν και να υπομένουν τις συχνά υψηλές απαιτήσεις της δουλειάς. 

Μόνο θαυμασμό έχω να εκφράσω για αυτήν τη μερίδα της νεολαίας. Αποθέτω κάθε έπαινο μπροστά τους. Ζηλεύω την αποφασιστικότητα, τη δύναμη και την αντοχή τους, την ωριμότητα που απαιτεί η υπομονή και η επιμονή τους. Παράλληλα όμως δεν κρατιέμαι να μην τους στείλω κάποιο φιρμάνι με συμβουλές (το μαμαδίστικο και το δασκαλίστικο δεν ξεριζώνονται εύκολα, μάλλον ποτέ!). Άλλωστε, καμαρώνω ότι πέρασα κι εγώ από παρόμοια φάση στα νιάτα μου (κι όμως, ναι, υπήρξα κάποτε νέα!) και θαρρώ πως η εμπειρία πρέπει να μοιράζεται.

Τους στέλνω λοιπόν το μήνυμα, να βάζουν στόχους λογικούς και σύντομους, να προχωρούν βήμα βήμα. Ένας μακροπρόθεσμος στόχος και πολύ δύσκολος, μπορεί να φέρει γρήγορα κόπωση, παραίτηση, απογοήτευση. Λίγο λίγο θα γεμίσουν οι τσέπες με χρήματα και το βιογραφικό με δεδομένα. Ας μην πάρουν το ρίσκο να τα ζητήσουν όλα σε μικρό διάστημα και εξουθενωθούν. 

Τους παροτρύνω, όσες υποχρεώσεις κι αν έχουν, όση κούραση, να μη θυσιάζουν για κανένα λόγο τις όμορφες στιγμές με τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Κι αν δεν υπάρχει ευκαιρία ή δυνατότητα για τριήμερα και διακοπές, δεν πρέπει ποτέ να θυσιάζουν μια βόλτα με φίλους, ένα τραπέζι με την οικογένεια, ένα δείπνο με το ταίρι τους, τα βαφτίσια της μικρής ανιψιάς, μια βραδιά στη βεράντα με παρέα…. Αυτές οι στιγμές- οάσεις για φόρτιση είναι απολύτως απαραίτητες για να διασφαλιστεί η ψυχική υγεία που τόσο πολύ απειλείται από τη λαίλαπα της εποχής: το ανελέητο άγχος. 

Προσοχή να μη σκληρύνουν, μη χάσουν την ενσυναίσθησή τους. Δυστυχώς η πίεση, η ρουτίνα, η αίσθηση της αδικίας, η κούραση, πολλές φορές αγριεύουν τον άνθρωπο, τον κλείνουν στο καβούκι του, του θαμπώνουν τα μάτια να μη βλέπει τους γύρω του, τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους. Όταν πολύ αργότερα φανούν τα αποτελέσματα της αποξένωσης και της απομόνωσης, είναι αλήθεια οδυνηρό. Κουράζομαι και αγχώνομαι στη δουλειά δε σημαίνει ότι στέρεψε για μένα το ενδιαφέρον για τον κόσμο γύρω μου.

Και πιο πολύ απ’ όλα, θα πω στα εργαζόμενα νιάτα, ότι τα δυστυχώς αναγκαία χρήματα δεν είναι το μόνο που πρέπει να αναζητούν στη ζωή τους. Αλίμονο! Προς Θεού, μην πάψουν να αναζητούν ένα νόημα και ένα σκοπό στην ύπαρξή τους. Δε θα ρισκάρω να υποδείξω πού θα το βρουν, είναι θέμα εσωτερικής αναζήτησης και βιωμάτων και όχι υποδείξεων. Αλλά, βρε παιδιά, δεν μπορεί να γεννηθήκατε για να λιώσετε στη δουλειά, να αντεπεξέλθετε στις υποχρεώσεις, να αποκτήσετε όσα στοχεύσατε, να γεράσετε και να φύγετε. Σίγουρα στην εφηβεία σας αναρωτηθήκατε για το νόημα της ζωής, αμφισβητήσατε, ψάξατε, ρωτήσατε… Μην ξεχνιέστε, γιατί πιθανότατα ακόμα σας περιμένει να το βρείτε και να το κυνηγήσετε. Γυρίστε στην ομορφιά της φύσης, θαυμάστε τη γαλήνη της δημιουργίας και κάπου εκεί ψαχτείτε για το τι σας περιμένει πέρα από το απαίσιο οχτάωρο και το φρικτό δεκαεξάωρο που σας επέβαλαν, για να μη βρείτε το δρόμο σας ποτέ.

Η Παναγιά μας που γιορτάζει μεθαύριο να σας σκεπάζει με τη χάρη της και να σας στηρίζει ως μάνα γλυκύτατη στον καθημερινό  αγώνα σας και στην αναζήτησή σας.